یکشنبه 89 بهمن 17 , ساعت 10:0 صبح
ناگفته هایت که زیاد می شوند می شود سکوت!
سکوت که مبسوط می شود..... می شود بغض
بغض که سنگین می شود.... می شود اشک
و اشک می شود گریه
گریه ها ت ، هق هق
و اونوقته که تو خونه خونه ذهنت نقش می بندن خاطره ها و حرفهای نگفته ای که یه عمر
میخواستی بگی و نتونستی،
سه نقطه هائی که همیشه جلو نوشته های نیمه تمومت و فکرهای نصفه نیمه ات میذاری.
می گفتی این سه نقطه ها یه دنیا حرفه و باید بتونی معنی اش کنی و بفهمیش.
و من همیشه در سکوتِ خودم و تو سه نقطه هارو ، معنی کردم .
چه تعبیر اشتباهی !!!!!!!!
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |